Moe maar zeker ook voldaan ben ik vandaag thuis gekomen.
De wekker ging vanmorgen echt ongelofelijk vroeg, vroeger zelfs als op een doordeweekse dag. Niet leuk! Maar goed je moet er wat voor over hebben hè. Dus hup de auto in richting Rijssen, voor de allereerste show van onze kleine meid.
Met Abby ben ik pas rond 1 jarige leeftijd begonnen met showen. Samen met de eigenaresse van een van haar dochters heb ik gelukkig wel vorig jaar een beetje van het showgebeuren met een pup kunnen meemaken maar goed het zelf doen is toch anders. Ik had voor mezelf al bepaald dat ik als ik ooit een pupje zou houden graag met deze in de babyklasse zou willen staan. En zo gebeurde dat dus ook vandaag...
Rijssen is een kleine clubmatch in een nog kleiner dan verwachte sporthal waar ik nog nooit geweest was. Oftewel een sprong in het diepe. Maar wel samen met wat bekenden wat gelukkig zat ik niet in m’n eentje hoor. We hadden een gezellig sheltie-clubje bestaande uit voornamelijk Secret Mystery hondjes en hun eigenaren maar ook enkele ‘outsiders’ zoals ik. We werden zoals altijd weer met open armen ontvangen en hebben een heerlijk gezellige tijd daar met z’n allen gehad! Verspreid over de hal zaten nog meer shelties dus ook bij hen gingen we af en toe langs voor een praatje, kortom echt een gezellige boel weer.
In Rijssen aangekomen was het in eerste instantie wel erg spannend voor Eevee. De vorige dag had ze haar eerste nieuwe ervaring al gehad, namelijk in bad gaan. Nadat moeders haar was voorgegaan was het ook Eevee’s beurt uiteindelijk, haar mooie witte pootjes waren immers zo wit niet meer en voor een show is dat toch wel belangrijk. Gelukkig houdt Eevee van water dus ging het in bad gaan best redelijk, het föhnen daarentegen was een minder groot succes. Maar goed dat was nu allemaal gebeurt, het was nu showtime! Abby liep al met opgeheven staart naar binnen, weer een show eindelijk dacht ze waarschijnlijk. Maar helaas zij mocht dit keer niet meedoen. Ik denk dat iedereen de teleurstelling op haar gezicht wel kon begrijpen toen ze dus ook doorhad dat niet zij maar haar dochter de ring in mocht. Al het netjes staan mocht niet baten, helaas meid als je weer wat vacht over hebt mag je ook weer meedoen maar nu even niet. Eevee kwam al blaffend binnen, al die gekke honden moesten immers weten wie er was binnen gekomen. Maar eenmaal bij de shelties aangekomen werd ze wat rustiger en begon ze al snel leuk contact te krijgen met haar soortgenoten.

We waren pas in de namiddag aan de beurt dus hadden nog een lange dag voor de boeg. Voordat de show begon ben ik alvast met Eevee even de ring in gegaan om haar te laten wennen en snuffelen aan al het nieuws, en toen begon het wachten. We hebben ons gelukkig echter niet verveeld want met al die shelties daar was het een gezellige boel. Ik kreeg op een gegeven moment nog zelfs de opmerking of we niet allemaal familie waren of zo, hahaha!
Maar na flink wat kletsen, wat (nogal smerig) kantine-eten en wat wachten was het rond 14u dan eindelijk zo ver voor ons. Eevee en ik moesten de ring in... De ringtraining met Abby was ondertussen toch alweer meer dan een half jaar geleden en onze laatste show ook dus het was even wennen om weer terug te zijn in de ring maar uiteindelijk had ik alweer gauw door hoe het ook alweer allemaal moest hoor. Eevee was helemaal gefocust op de meegebrachte worstjes en liet zich prima showen en betasten op de tafel. Ze stond prachtig en vond het allemaal maar prima. Daarna moesten we even wat heen en weer lopen wat ook best aardig ging, voor een pupje dan. En toen nog even voor de tafel staan natuurlijk. Vervolgens mochten Eevee en ik even gaan zitten (wat een luxe, in de hogere klasses moet je altijd netjes blijven staan!) tijdens de beoordeling van het 2e teefje en konden we dus even weer rustig aan onze gang gaan. Het teefje waartegen Eevee het opnam was een prachtig sable meisje van ongeveer anderhalve week ouder die in haar hele doen en laten toch wel best wat weg had van onze Eevee. Kortom twee meiden die goed aan mekaar gewaagd waren. Na een rondje samen lopen kwam na ietswat getwijfel dan toch eindelijk de beslissing...
Een 2e plaats werd het voor ons. Meteen ook kregen we een uitleg waarom. Beide meiden waren zeer aan mekaar gewaagd en omdat ze zo jong zijn zijn ze natuurlijk nog nauwelijks te beoordelen. Er kan immers nog zo veel veranderen! Wat de uiteindelijke doorslag heeft gegeven is dat het andere teefje voor iets betere stond en haar kopje wat beter was. Maar de keurmeester benadrukte ook dat dit allemaal dingen zijn die in de groei nog veranderen en dat het dus maar een momentopname was. Voor beide meiden dus ook een ‘veel belovend’! En hoewel je je eigen pupje altijd de mooiste vind moet ik wel eerlijk bekennen... Dat andere meisje was ook echt een plaatje hoor! Ik ben dus zeker niet ontevreden over ons resultaat van vandaag en bovenal ben ik super trots op mijn kleine meid. Ze deed het werkelijkwaar geweldig in de ring, genoot van alle aandacht en snoepjes en liet zich zo makkelijk showen. Wat een natuurtalentje zeg!

(Later op de dag hoorde ik dat het teefje waarvan Eevee heeft 'verloren' na ons vertrek in de erering 2e is geworden in de babyklasse en dus een 2e plaats 'beste baby' op zak heeft, nou dan mag ik helemaal blij zijn met dit prachtige resultaat!)

Maar poeh zeg wat een dag ook... Want nadat Eevee uit de ring kwam was ze helemaal uitgeteld. Ze had alleen op de heenweg echt goed geslapen en was verder bijna al die tijd wakker en dat begon haar duidelijk op te breken, binnen een mum van tijd werd ze een zoutzak. We hebben haar dus maar gauw in de buggy gelegd waar ze al gauw heerlijk in slaap viel, als een blok... Moeders die natuurlijk vanaf de zijlijn alles goed in de gaten had gehouden wou er ook graag bij dus samen zijn ze lekker gaan dutten in de buggy.

Ik had echter nog meer keuringen te bekijken dus ben nog even bij de ring blijven staan om al mijn kennissen en vrienden aan te moedigen (en wat deden die het ook goed zeg!). Tussendoor heb ik ook nog even mijn rapport opgehaald (waarbij ik tot mijn verassing ook nog eens een zilveren medaille kreeg) wat er prachtig uit zag al zeg ik het zelf (rapport is hier na te lezen) en heb ik natuurlijk nog wat foto’s gemaakt. Uiteindelijk waren de sheltie keuringen pas rond 15u afgelopen en begon toen ook langzaamaan de hal leeg te stromen. Wij zijn nog heel even gebleven om de kind-hond-show te bekijken waaraan Eevee’s halfbroer met zijn jonge eigenaresse aan meedeed en zijn daarna iedereen gedag gaan zeggen. We waren rond 17u weer in de buurt van ons huis, met 2 slapende honden (die overigens de hele weg hadden liggen pitten) en hun uitgeputte baasjes.

Maar wat een gezellige topdag weer zeg! Dit is waarom ik show, voor deze gezelligheid. Niet zo zeer voor de mooie resultaten (al is dat ook super natuurlijk), of voor de keuringen... Maar voor het sfeertje, voor dat sfeertje onder de sheltie-eigenaren. Ik heb echt genoten, was zo gezellig! Ik ben dan wel moe, mijn schoenen durf ik alweer niet meer uit te doen omdat ik bang ben dat ik dan echt niet meer op mijn voeten kan staan... Maar het was het allemaal weer dubbel en dwars waard!
Op naar de volgende show dus, en deze staat gepland in maart... Namelijk de Martinidogshow! Ben benieuwd hoe onze kleine meid het daar gaat doen. Wordt haar laatste keer in de babyklasse dus... Fingers crossed!

Meer foto's zijn te vinden in het fotoalbum van Eevee en haar rapport van vandaag kan worden nagelezen op Eevee's showuitslagen pagina...